Inspiratie is van groot belang bij abstract schilderen, als je niet naar de waarneming werkt. Met dit mooie weer ga ik dan ook graag op zwerftocht met Robert. Gewoon lekker als toeristen met je camera en Moleskine notebook op pad gaan in eigen stad of land. Om inspiratie op te doen en je te laten verrassen door wat je tegen komt.

Zo besloten we afgelopen zaterdag het nieuwe culturele centrum ‘Het Hem’ in Zaandam te gaan bekijken. Na een heerlijk fietstochtje kwamen we aan bij het Hembrug terrein. Aan de ene kant scheepswerven en boten in het Noordzeekanaal en aan de andere kant een terrein vol met oude fabriekspanden. Een soort Westergas terrein, maar dan nog lekker rauw. Als fan van sporen van gebruik, verval en de schoonheid van imperfectie kon mijn dag niet meer stuk.

Met mijn camera in mijn hand verkennen we het terrein eerst op de fiets en stuiten al meteen op een geweldig project het Museum of humanity van Ruben Timman. Ruben maakt hele mooie portret foto’s van mensen van over de hele wereld, die veelal gebroken zijn, maar op een waardig manier en vol schoonheid zijn geportretteerd. Hij laat deze schoonheid van imperfectie zien in een oud vervallen fabriekspand.

In plaats van het pand helemaal op te knappen en glad te trekken, is er gekozen om de ingrepen die nodig waren (om de foto’s te beschermen tegen weer en wind) zo te doen dat het karakter van het vervallen pand in stand is gebleven. Zo groeit het onkruid nog gewoon door de vloer heen en is er gekozen voor een transparant dak waardoor het licht met bakken naar binnen valt. Het was er bloedheet op deze zonnig dag, maar machtig mooi. Ruben weet op bepaalde plekken de foto’s en het gebouw helemaal samen te laten vallen. Een aanrader dus!

Dorstig en hongerig geworden lunchen we bij Lab 44. Lekker buiten op een terras met uitzicht op het kanaal, dromen we ervan om op dit terrein een atelier te hebben. Daarna besluiten we om te voet naar ‘Het Hem’ te gaan, zodat we onderweg lekker rustig foto’s kunnen maken.

Het Hem is ook weer zo’n geweldige gebouw. Groot ook. Het is een voormalig munitiefabriek en op de begane grond vind je een werk speciaal gemaakt voor dit pand. Het zijn 5,5 meter hoge messing platen die op je afkomen en zich weer van je verwijderen. Ze veranderen de ruimte en gaan een soort van interactie met je aan. Heel indrukwekkend. Verder is er een restaurant, kun je genieten van het uitzicht op het Noordzeekanaal als je in een van de oude badmeester stoelen klimt en zijn er hier ook weer heel veel sporen van gebruik te vinden.

De tentoonstellingsruimtes bevinden zich op de eerste en tweede etage. Het idee is dat er telkens mensen worden uitgenodigd om een tentoonstelling in te richten, die inspirerend zijn. Een beetje als Zomergasten. Dit keer waren het de twee oprichters van het Streetwearmerk Patta. De kunst had daarom raak vakken met Streetart en Hiphop. Niet helemaal mijn ding, maar toch enkele interessante dingen gezien en gehoord. Hoewel de ruimtes best leeg waren wisten ze bijvoorbeeld op een paar plekken de ruimtes te vullen met geluid. Al luisterend heb ik er lustig op los gefotografeerd.

Na deze zwerftocht is mijn inspiratiebron weer aardig bijgevuld. Wil je meer leren over hoe ik deze inspiratie gebruik? Schrijf je dan in voor een van de zomercursussen. Ik leer je tijdens de miniworkshop inspiratie een manier om te ontdekken wat jou echt interesseert en fascineert, hoe je je bron gevuld kunt houden en wat je met je inspiratie kunt doen.

© Femke Bourgonje | Inspiratie | Het Hem | Museum of Humanity | Sporen van gebruik | Verval | Schoonheid van imperfectie

Vaderdag! Al jaren geef ik met groot plezier de workshop ‘samen een schilderij maken’. Mensen geven deze workshop cadeau aan dierbare om diverse redenen. Vaderdag is er een van. De meest voorkomende aanleiding is omdat iemand jarig is. De ene komt met zijn of haar partner de ander met kinderen en klein kinderen. Een kippenvel moment was die keer dat moeder en dochter met nieuwe vriend samen een schilderij gingen maken waarop de overleden vader ook een plek kreeg. Ook vriendinnen die hun vriendschap willen vieren omdat ze al 20 jaar bevriend waren weten hun weg te vinden naar het Atelier. En wat geef je je man als dank voor alle hulp tijdens je zwangerschap cadeau als je even niet zo veel kan? Juist! Deze workshop. Een cadeau voor het hele gezin is ook favoriet. Want hoe leuk is het om met je kinderen dat ene unieke schilderij te maken als aandenken voor later.

Dus wil je iets bijzonders geven? Geef dan een workshop ‘samen een schilderij maken’ cadeau.

Hierbij enkele foto’s van de workshops van de afgelopen tijd.

Al jaren heb ik een afbeelding van een werk van de kunstenaar Fons Heijnsbroek in mijn inspiratiemap. Ik vind het een geweldig werk! Er zit namelijk een directheid in en een losheid waar het water bij mij in mijn mond loopt. Dit soort werken zijn zeldzaam in mijn ogen. Dat blijkt ook uit het feit dat hij 100 werken achter elkaar maakt om achteraf een selectie te maken. Er blijft dan ongeveer een kwart over wat hij goed vindt.

In mijn lessen vertel ik deelnemers over deze kunstenaar, omdat het zo goed illustreert dat niet ieder werk wat je maakt een goed werk hoeft te zijn. En dat dit voor een professioneel kunstenaar net zo is. Focus dus op het proces en niet op het eindresultaat als je schildert. Je ontdek dingen die je als je alleen maar ‘goed’ werk wilt maken niet zult ontdekken. Durf dus te falen en experimenteren en focus op het proces. Roep ik altijd.

Van de week stuitte ik opeens op een bericht van Fons. Tot mijn verbazing schrijft hij dat hij zijn werk weg geeft. Gratis! Maximaal 2 per persoon. Hij is al een paar jaar gestopt met schilderen en wil graag dat zijn werk op plekken komt te hangen om bekeken te worden. Las ik dat echt goed? Ja! Ik dus als een gek naar zijn website, want het werk wat ik zo geweldig vond stond bij zijn bericht. Zou hij hem nog hebben?

Ik stuur hem een berichtje en krijg direct te horen dat hij het werk nog heeft, dat mijn man er ook nog een mag uitzoeken en dat hij in Amsterdam zit. Ik ben zo blij als een kind.

We treffen hem op vrijdagochtend in zijn atelierwoning. Een vriendelijke, rustig en integere man. Vol enthousiasme bekijken we de werken, terwijl hij koffie zet. Ze zijn nog mooier dan op het internet. Echt geweldig!

We raken wat aan de praat en ik vertel hem dat ik zijn werk in mijn lessen laat zien en zijn manier van werken uitleg. Hij oogt verrast. Waar geef ik dan les in en hoe geef ik les. Schilder ik zelf ook en wat maak ik dan? Of ik wat werk kan opsturen? Welke kunstenaars uit de kunstgeschiedenis spreken mij aan? Een leuk gesprek, maar de vraag die op mijn lippen ligt te branden is: ‘Waarom ben je gestopt?!’ Uiteindelijk durf ik hem de vraag te stellen. En zijn antwoordt was: “Geen inspiratie meer…’het’ is er niet meer.” Hij wil graag weten waar hij mee bezig is. Soms ziet hij dat pas achteraf, maar nu niet meer. Reden voor hem om te stoppen dus.

Ik grapte nog: ‘Maar dan moet je bij mij les nemen.’ Maar hij had het nog 1,5 jaar geprobeerd en het blijft weg. Heel graag had ik door willen vragen, maar ik merkte dat hij hier lang over nagedacht had en de beslissing goed had overwogen. Het was dus niet aan mij om daar op dat moment op door te gaan.

Was je een cursist van me geweest dan had ik wel doorgevraagd, want waarschijnlijk blokkeert iets je. Ik kan je helpen je bewust te worden van die blokkade en helpen deze op te heffen. Vaak gebeurt dat tijdens een vakantiecursus als vanzelf. Mijn lessen zijn namelijk erg gericht op het proces. In de zomervakantie staan er 5 zomercursussen op het programma en je kan nog meedoen! Individuele coaching is ook een mogelijkheid. Dan ga ik een op een met je aan de slag om te bekijken wat je in de weg zit om met plezier te kunnen schilderen.

En wil jij ook een werk van Fons Heijnsbroek aan de muur, kijk dan snel op zijn website. Hij zit in Amsterdam.